Winterblues
Heb je eindelijk weekend is het weer zo’n sombere mistige dag. Wat is die winter toch saai en wat duurt ie toch lang. En dan is er ook nog zo weinig te doen! Daar baal je eigenlijk nog het meest van. De lockdown is wel iets versoepeld, er zijn weer dingen mogelijk. Maar eigenlijk had je vandaag gepland om met twee vrienden uit eten te gaan en daarna met elkaar naar een voorstelling in het theater te gaan. Goede gesprekken en cultuur, daar genieten jullie altijd zo van. Helaas zit dat er voor dit moment even nog niet in. En om nu te gaan winkelen… Winkel in, winkel uit, in zo’n straat waar je over de hoofden kunt lopen, daar heb je echt geen zin in. Daar doen ze je totaal geen plezier mee. Het liefst kruip je nu onder een dekentje op de bank en houd je een winterslaap. Ze mogen je roepen als het lente is!
Herkenbaar die winterblues?
Het kan zijn dat het helemaal niet aan de winter ligt, maar dat je tijdens de lockdown heel weinig dingen doet waar je echt blij van wordt. Of misschien doe je wel de ‘verkeerde’ dingen. Als je activiteiten doet waar je blij van wordt, kan je ervan uitgaan dat onder die activiteiten talenten van je liggen. Als je je talenten kent, kan je activiteiten doen die bij je passen. Dit geldt ook in lockdown-tijd, natuurlijk zijn de activiteiten dan anders, maar ze zijn er zeker. Door gericht je talenten in te zetten, kan je meer voor jezelf zorgen. Je kan je batterij opladen, als je merkt dat deze aan het leeglopen is.
Winterseizoen
Eerlijk gezegd had ik een paar jaar geleden ook niet zoveel op met de winter. Terwijl ik als kind dol was op de winter. Buitenspelen in de sneeuw en schaatsen op de grachten, na schooltijd was ik uren buiten. Ik kan het plezier dat ik had nog goed herinneren. Maar eenmaal volwassen betekende de winter voor mij vooral in het donker naar mijn werk gaan en met donker thuiskomen. Voor mijn gevoel zag ik bijna geen daglicht. Elk jaar keek ik uit naar 21 december. Waarom? Dan hadden we eindelijk de kortste dag gehad en kon ik uitzien naar het weekend in maart dat de klok vooruitgaat.
En als ik een keer vrij was in de winter, dan vond ik het te koud en somber om naar buiten te gaan. Ik bleef liever binnen bij de verwarming. Natuurlijk probeerde ik het wel gezellig te maken met kaarsjes aan en zo. Dat zag ik namelijk bij een vriendin. Elk seizoen maakt zij met zorg en aandacht iets moois in huis. Het is werkelijk altijd heel sfeervol, alles klopt precies. Het lijkt wel of het haar totaal geen moeite kost. Maar hoe ik het ook probeerde, het was en is niet zo mijn ding.
Pas de laatste tijd ben ik de winter meer en meer gaan waarderen. Tijdens de wandelcoachopleidingen ben ik mij bewuster geworden van de seizoenen. Elk seizoen is anders en heeft zijn eigen charme. In de winter is de natuur in rust en bereidt zich voor op de lente. Als je buiten bent, lijkt het kaal, de bladeren van de bomen zijn immers op de grond gevallen. Maar als je stilstaat bij een boom en kijkt naar de takken zie je vaak al de nieuwe knoppen zitten.
Reflecteren
De winter is een fijn seizoen om zelf ook stil te staan en naar binnen te keren. Waar sta je en welke kant wil je op?
Voor een ‘herkauwer’ is het heerlijk om te reflecteren, zeker aan het einde van het jaar. En laat dit nou een van mijn talenten zijn. Elk jaar plan ik in de laatste maand van het jaar een moment om terug te blikken en vooruit te kijken. Je kan het een eindejaars-reflectie noemen. Afgelopen december inspireerde iemand mij om mijn eindejaars-reflectie wandelend te gaan doen. Wat leuk, natuurlijk ga ik wandelen, dat ik hier nog niet eerder aan gedacht heb!
Eenmaal buiten brengt de winterse stilte mij meteen rust en zorgt dat ik ontspan. Er komt ruimte in mijn hoofd. Met een frisse blik kan ik kijken naar hoe ik afgelopen jaar ervaren heb. Door de meerdere lockdowns was niet altijd alles mogelijk wat ik graag doe. Maar door bewust te kijken welke andere activiteiten die echt bij mij passen ik wel kan doen, lukt het mij aardig om mijn batterij voldoende opgeladen te houden.
Talenten kennen en combineren
Ondertussen weet ik dat het voor mij niet werkt om ‘s winters telkens te proberen om iets moois in huis te maken met kaarsjes. Het werkt wel voor een vriendin van mij, zij heeft echt het talent van de ‘mooimaker’. Ik kan beter met een dekentje op de bank gaan zitten met een fijn boek, dan heeft de ‘woordkunstenaar’ het naar zijn zin. Of een wandeling gaan maken natuurlijk. Want dat het talent van de ‘bewuste beweger’, van kinds af aan aanwezig is, is voor mij overduidelijk.
En weet je wat bijzonder is? Ik zet mijn talenten absoluut niet altijd in, daar heb ik ook de spiegel van een ander voor nodig. Want wat maakt dat ik mijn eindejaars-reflecties nog niet eerder wandelend gedaan heb, terwijl ik het talent van de ‘bewuste beweger’ heb?
Dat komt omdat een talent voor jezelf zo gewoon is, dat het eigenlijk niets bijzonders is… Je denkt er zelf gewoon niet aan om het anders aan te pakken.
Totdat je een spiegel voorgehouden krijgt en je ziet dat je het op een andere manier kan aanpakken. Zo zag ik opeens dat ik de eindejaars-reflectie nog passender voor mij kan maken door te wandelen.
Tijdens de reflectiewandeling in de natuur heb ik ervaren dat de ‘bewuste beweger’ een extra dimensie geeft aan de ‘herkauwer’, met als gevolg dat de ‘momentgenieter’ de batterij nog een beetje extra oplaadt.
Als je talenten combineert in activiteiten, levert het je zoveel meer op!
Wow, doen wat echt bij je past, wat is dat toch waardevol! Deze ervaring maakt dat ik de structuur van de reflectiewandeling voor je heb uitgewerkt in een oefening. Zodat je, als je wilt, handvatten hebt om zelf op pad te gaan. De winter nodigt je uit om buiten te reflecteren.
Oefening – Met vier vragen naar buiten
Gun jezelf een moment helemaal voor jezelf. Noteer deze me-time in je agenda.
Kies een route uit in een natuurgebied dat jou aanspreekt. Deel de wandeling in, in vier delen. Je kan er bijvoorbeeld voor kiezen om vier wegen tot een rondwandeling te maken. Maar je kan bijvoorbeeld ook vanaf een viersprong telkens een stuk heen en weer wandelen.
Handig om mee te nemen:
- Pen
- Schriftje
- De vier vragen
- Iets te drinken en wat lekkers
- Iets om op te zitten, bijvoorbeeld een handdoek, zodat je onderweg op een bankje of een boomstronk kan zitten
Op elk stuk van de wandeling staat telkens één vraag centraal. Aan het eind van elk deel schrijf je op wat allemaal in je gedachten kwam en wat jij belangrijk vindt om te onthouden.
Vier vragen:
1.Wat gaat goed? Waar ben je trots op?
2.Wat vind je lastig? Wat kan beter?
3.Waar ben je dankbaar voor?
4.Wat is je uitdaging voor de komende periode? Welke eerst stap kan je zetten?
Als je wilt kan je je wandeling beginnen met een aanlooproute naar het startpunt van jouw wandeling. Tijdens de aanlooproute wandel je in een tempo dat jij fijn vindt. Na een tijdje vertraag je bewust je pas. Vervolgens loop je steeds langzamer tot een punt waar jij het mooi vindt om even stil te staan. Wat hoor je allemaal en wat zie je allemaal? Neem het in je op en loop verder naar het startpunt van je wandeling.
Neem na de reflectiewandeling nog tijd om te doen waar je zin in hebt. Misschien heb je zin om zomaar nog een stuk te wandelen. Of misschien haal je liever een coffee-to-go met wat lekkers en ga je nog ergens op een bankje zitten, beetje mijmeren. Het is jouw wandeling, geniet ervan!
Talentcoaching in de natuur
Heb je de smaak te pakken en proeft het na de reflectiewandeling naar meer? Wil je weten hoe het precies zit met je talenten? En hoe deze voor jou werken, zodat je kan doen wat bij je past? Neem gerust vrijblijvend contact met mij op voor een kennismakingswandeling, dan onderzoeken we samen wat ik hierin voor je zou kunnen betekenen. Daarna kan jij nadenken of dit passend voor je is. Je bent van harte welkom in ‘mijn winterse buitenkantoor’.